Zaczyna się jak, nie przymierzając, "300". Oto na szczycie posępnej góry klęczy półnagi, umęczony Ignacy Loyola, za którego plecami kłębią się wyczarowane w komputerze burzowe chmury. Wznosząc ku niebu twarz przy wtórze złowróżbnej muzyki, mężczyzna pyta się w myślach: Czy takiego końca szukałeś? Obdarzony bujną czupryną przystojniak ani trochę nie przypomina nobliwej postaci ze świętych obrazków.